هدف این مطالعه ساخت، هنجاریابی و شناسایی عوامل زیربنایی پرسشنامه طلاق عاطفی است. جامعه آماری این تحقیق، شامل مردان و زنان عادی و متقاضی طلاق استان بوشهر بود. حجم گروه نمونه 1312 نفر بود که 1001 نفر گروه عادی و 311 نفر گروه متقاضی طلاق بودند. 501 پرسشنامه برای تحلیل عاملی اکتشافی و 500 عدد برای تحلیل عامل تأییدی تحلیل شد. گروه نمونه به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. روش تجزیه و تحلیل یافتهها همبستگی، تحلیل عاملی اکتشافی، تاییدی و تحلیل واریانس چند متغیره است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای انریچ فورز و اولسون (1989)، میل به طلاق روزلت و همکاران (1986) و بیثباتی ازدواج ادواردز و همکاران (1987) است. نتایج به روش تحلیل عامل اکتشافی 9 عامل را به عنوان عوامل اصلی طلاق عاطفی شناسایی کرد. همبستگی این پرسشنامه با پرسشنامه میل به طلاق 0/59و سطح معناداری P
آزادی، شهدخت؛ سهامی، سوسن؛ قهرمانی، زهرا؛ قلیپور، گلناز (1389). ارزیابی عامل اجتماعی زمینهساز طلاق عاطفی در میان کارکنان زن شرکت بهرهبرداری نفت گچساران. فصلنامه زن و بهداشت. شماره 3: 103 تا 117.
باستانی، سوسن؛ گلزاری، محمود؛ روشنی، شهره (1389). طلاق عاطفی: علل و شرایط میانجی. مجله بررسی مسائل اجتماعی ایران. شماره 3: 1 تا 20.
ترکمان، فرح؛ اسکافی، مریم؛ عیدگاهیان، ندا؛ سهرابی، ایرج (1393). همگنی، صمیمیت و طلاق عاطفی با استفاده از نرمافزار تحلیل شبکه. معرفت فرهنگی ـ اجتماعی. شماره 6: 25 تا 50.
ثنائی، باقر (1387). مقیاسهای سنجش خانواده و ازدواج. تهران: انتشارات بعثت.
چلبی، مسعود (1375). جامعهشناسی نظم، تشریح و تحلیل نظری نظم اجتماعی. تهران: انتشارات نی.
ریان، کریستین؛ ای، اپستین؛ ناتان بی، کیتز ـ ایوان؛ گابور ای، بی شاب؛ میلر، دوآن اس. (1390). خانوادهدرمانی (ارزیابی و درمان خانواده). ترجمه محسن دهقانی و مریم عباسی. تهران: انتشارات رشد.
سازمان ثبتاحوال کشور (1394). شاخص طلاق. 1/6/1394، آدرس سایت: https://www.sabteahval.ir
صادقی، سیما؛ قربانی، نیما؛ بهرامی، احسان؛ کیانی، مجتبی (1391). مقایسه اختلالات شخصیت در زوجهای سازگار و ناسازگار بر اساس SWAP-200. فصلنامه پژوهشهای نوین روانشناختی. شماره 25: 87 تا 103.
صفائیراد، سوری؛ وارستهفر، افسانه (1392). رابطه بین تعارضهای زناشویی با طلاق عاطفی زنان مراجعهکننده به دادگاههای شرق تهران سال 1390. فصلنامۀ پژوهش اجتماعی. شماره 20: 85 تا 106.
فرهنگی، علیاکبر (1385). ارتباطات انسانی. چ دهم. تهران: مؤسسه خدمات فرهنگی رسا.
کاملی، جواد (1386). بررسی توصیفی علل و عوامل مؤثر در بروز آسیب اجتماعی طلاق در جامعه ایران با توجه به آمار و اسناد موجود. فصلنامه دانش انتظامی. شماره 9: 180 تا 198.
گاتمن، جان (1388). موفقیت یا شکست در ازدواج. ترجمه ارمغان جازایری. تهران: انتشارات خجسته.
گلدنبرگ، ایرنه؛ گلدنبرگ، هربرت (1395). خانواده درمانی. ترجمه حسین شاهی برواتی، حمیدرضا نقشبندی و الهام ارجمندی. تهران: انتشارات راوان.
میرزایی، حصیبه (1393). تأثیر طلاق عاطفی بر اختلالات رفتاری کودکان (مطالعه موردی شهرستان روانسر). پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبائی.
هنریان، مسعود؛ یونسی، سید جلال (1390). بررسی علل طلاق در دادگاههای خانواده تهران. ماهنامه قضاوت. شماره 70: 12 تا 15.
یزدانی، عباس؛ حقیقتیان، منصور؛ کشاورز، حمید (1391). تحلیلی بر کیفیت زندگی زنان دچار طلاق عاطفی (مطالعه موردی: شهرکرد). فصلنامه راهبرد اجتماعی فرهنگی. شماره 6: 159 تا 185.
Edwards, N., Johnson, D R., and Booth, A. (1987). come apart: A prognostic insttument of marital breakup. Family relation. 36: 168-170.
Fowers, B. J., & Olson, D. H. (1989). ENRICH Marital Inventory: A Discriminant Validity and Cross-Validity Assessment. Journal Marital and family Therapy. 1: 65-79.
Glasser, W. (2004). Marriage without fail: integration. Stanford: Stanford University Press.
Gottman, J. M. (1993). A Theory of Marital Dissolution and Stability. Journal of Family Psychology. 7: 57-75.
Hair, J., Black, W., Babin, B., & Anderson, R. (2010). Multivariate data analysis. (7th ed.): Prentice-Hall, Inc. Upper Saddle River. USA: NJ
Marks, S. R. (1989). Toward a system theory of marital quality. Journal of Marriage and Family. 51: 15-26.
Rusbult, C. E., Johnson, D. J., & Morrow, G. D. (1986). Predicting satisfaction and commitment in adult romantic involvements. Journal of Social Psycholog. 4(3), 168-184.