چکیده پژوهش حاضر به بررسی زمینه های اجتماعی فرهنگی تک زیستی دختران مجرد در کلانشهر تهران پرداخته است. در این پژوهش با استفاده از روش کیفی و تکنیک مصاحبه نیمه ساخت یافته برای گردآوری اطلاعات مورد نظر استفاده شد. برای انتخاب مشارکت کنندگان از روش نمونه گیری هدفمند استفاده گردید و داده های گردآوری شده با روش تحلیل موضوعی یاتماتیک تحلیل شده اند. یافته های این پژوهش نشان داد زمینه های نامساعد خانوادگی(از بین رفتن خانواده مبدأ و ناکارآمد بودن آن)، زمینه های اجتماعی فرهنگی(نظیر بالا رفتن سن ازدواج دختران، تجربه مهاجرت تحصیلی، تاثیرپذیری از گروه همسالان) و نیازهای اقتصادی از مهمترین بسترهای موجود و زمینه ساز اقدام به تک زیستی اجباری دختران جوان است. از مهمترین آثار تجربه تک زیستی دختران مجرد می توان به تنهایی، ناامیدی، اضطراب، افسردگی، خلأ محبت واقعی و آرامش در کنار خانواده ، نداشتن احساس امنیت، عدم پذیرش این سبک از زندگی از سوی افراد جامعه و از همه مهم تر عدم تعلق به خانواده و به مرور زمان شکل گیری احساس پوچی در زندگی آنها اشاره نمود.