قرآن.
آرین، سیدهخدیجه (1377)، بررسیرابطهبیندینداریورواندرستیایرانیانمقیمکانادا، پایاننامه دکتری دانشگاه علامهطباطبایی.
آشتیانی، مهدیه؛ صفوراییپاریزی، محمدمهدی (1391)، شادکامی در زندگی از دیدگاه اهلبیت، فصلنامه طهورا، ش 12: 17 ـ 52.
آمدی، عبدالواحدبنمحمد (1384)، غرر الحکم و درر الکلم، سیدهاشم رسولی محلاتی، ج 2، چ هفتم، تهران: نشر فرهنگ اسلامی.
جعفری، علیرضا (1388)، بررسی رابطه جهتگیری دینی (درونی ـ بیرونی) با شیوههای مقابله با تنش و فشار روانی در دانشجویان، فصلنامه علوم رفتاری، ش 1: 91 ـ 114.
چابکینژاد، زهرا؛ امینیهرندی، میلاد (1384)، بررسی رابطه نگرش دینی با خوشبینی در بین دانشجویان دانشگاه پیامنور استان یزد، دومین کنگره بینالمللی فرهنگ و اندیشه دینی در استان یزد.
سامانی، سیامک؛ جوکار، بهرام (1386)، بررسی اعتبار و روایی فرم کوتاه مقیاس افسردگی، اضطراب و فشار روانی، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز ، ش 26(3): 65 ـ 76.
سواری، کریم (1395)، ساخت و اعتباریابی پرسشنامه شوخطبعی، تحقیق چاپ نشده.
شریفی، کبیر؛ سعیدی، حمیدرضا (1394)، پیشبینی بهزیستی روانشناختی براساس جهتگیری زندگی و خوشبینی، رویش روانشناسی، ش 4(10): 58 ـ 41.
شهنیییلاق، منیجه؛ موحد، احمد؛ شکرکن، حسین (1383)، رابطه علی بین نگرشهای دینی، خوشبینی، سلامت روانی و سلامت جسمانی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز، مجلهعلوم تربیتیوروانشناسیدانشگاهشهیدچمراناهواز، ش 2(1): 19 ـ 34.
مطلبزاده، افسانه (1384)، بررسی تأثیر شوخطبعی بر سلامت روانی و شادکامی ذهنی در دانشآموزان مقطع متوسطة شهر شیراز، پایاننامة کارشناسی ارشد رشتة روانشناسی، دانشگاه شیراز، دانشکدة روانشناسی و علومتربیتی.
نوری، نجیبالله؛ جانبزرگی، مسعود (1387)، بررسی رابطه میان انگیزه پیشرفت و خوشبینی، فصلنامه روانشناسی در تعامل با دین، ش 2(1): 44 ـ 131.
ویلیام جیمز (1356)، دین و روان، ترجمه مهدی قائن، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
)