اثربخشی آموزش مهارت‌های برقراری ارتباط مؤثر بر بهزیستی شخصی زنان متأهل شهر تهران

نویسندگان

1 شهید چمران اهواز

2 الزهرا (س)

چکیده

پژوهش حاضر باهدف اثربخشی آموزش مهارت‌های برقراری ارتباط مؤثر بر بهزیستی شخصی زنان متأهل شهر تهران انجام شد. طرح پژوهش نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش، کلیه زنان متاهل شهر تهران را در بر می‌گیرد که طی سال 1392 با مراجعه به مراکز مشاوره، خواستار دریافت خدمات مشاوره‌ای بودند. از بین داوطلبان واجد شرایط به روش تصادفی ساده 30 نفر انتخاب و با استفاده از جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جلسات آموزشی آنها طی 10 جلسه 2 ساعته برگزار شد و در خاتمه هر دو گروه مجدداً مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه بهزیستی شخصی 9 سؤالی کامینز و لو (2006) بود. به‌منظور تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تحلیل کوواریانس و اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت‌های برقراری ارتباط مؤثر، بهزیستی شخصی زنان را به‌طور معناداری در پس‌آزمون و آزمون پیگیری افزایش داده است (05/0p<). با توجه به داده‌های پژوهش این نتیجه حاصل می‌شود که از آموزش مهارت‌های برقراری ارتباط مؤثر می‌توان در افزایش بهزیستی شخصی زنان استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها