تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان رضایت از زندگی در ازدواجهای دانشجویی و شناسایی عوامل موثر بر آن در دانشگاههای آزاد اسلامی منظقه چهار کشور انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه زوجهایی است که در طی سالهای 1379 و 1383 ازدواج کرده و اسامی آنها در دفاتر فرهنگ اسلامی ثبت شده است که یک نمونه 306 نفری به صورت تصادفی منظم انتخاب گردید. برای جمعآوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده گردید: یکی پرسشنامه جمعآوری اطلاعات جمعیتشناختی و دیگری پرسشنامه رضایت از زندگی زناشویی. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش رگرسیون چند متغیری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که نسبت طلاق در ازدواجهای دانشجویی 3/2 درصد و 2 درصد نیز از زندگی خود ناراضی هستند. نتایج نشان داد تمام عوامل زناشویی تأثیر معناداری بر رضایت از زندگی زوجهای دانشجو دارند اما عوامل کنارآمدن با یکدیگر، رابطه پربار و با محتوا، داشتن علائق مشترک و اهمیت دادن به همسر از مهمترین عوامل مؤثر بر رضایت از زناشویی هستند و بیش از 65 درصد واریانس رضایت از زندگی را تبیین مینماید. از بین عوامل اجتماعی، اقتصادی و آموزشی مؤثر بر رضایت از زناشویی محل سکونت و شغل مرد، اطلاع زن از پسانداز همسر و اطلاع زن از کمک به خانواده همسر میباشد. در پایان تلویحات عملی یافتهها مورد بحث قرار گرفته است.