Extended Motherhood in the Lived Experience of Disabled Veterans' Wives

Document Type : Original Article

Authors

1 Faculty Member, Center for Social Studies, the Institute of Humanities and Cultural Studies

2 PhD in Sociology.

Abstract

Recognizing the variations of motherhood experience among women as key family actors, this study examines the lived experience of disabled veterans' wives from the perspective of social sciences. The main questions are: ‘Basically what is the experience of disabled veterans' wives in taking on maternal role, what experience do these actors have in their daily lives, and what are the consequences of taking on motherhood and nursing roles at the same time in family life? The study has been conducted in a qualitative manner and on the basis of narrative research, and during the research, 30 wives of disable veterans living in Tehran were interviewed. The average age of the interviewees was 50 years, the average years of their living with a disabled veteran was 27 years and the average number of their children was 2.2. The results of coding the interviews show that role pressure and motherhood-nursing role conflict have had many consequences in the family life of disabled veterans' wives. Of course, women's experiences varied depending on their husbands’ type of disability, families’ financial resources, and children’s circumstances; however, the consequences of fathers’ disability on children and mothers’ trying to mediate between fathers and children is one of the main challenges for disabled veterans' wives. Suspension of maternal role, generation gap between fathers and children, economic dissatisfaction and social stigma are part of the lived experience of disabled veterans' wives, which increasingly imposes severe pressures and tensions on them. Overall, loneliness, worry and role pressure make the extended motherhood into the central theme of the disabled veterans' wives' lived experience in playing their maternal role.

Keywords


ابوت، پاملا و والاس، کلر (۱۳۸۰)، جامعه­شناسی زنان، ترجمه منیژه نجم­عراقی، تهران: نشر نی.
اویسی­فردویی، قاسم (1396)، آسیب­شناسی خانواده‌های جانبازان قطع نخاعی: یک مطالعه با رویکرد نظریه زمینه‌ای، نامه انسان­شناسی، ش 15(26): 47 ـ 17.
حبیب­زاده، عباس؛ منجم، عارف و لاجوردی، هدی (1394)، وضعیت حس انسجام و خودپنداره تحصیلی در فرزندان جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس آسیبی نیابتی و عادی، مجله طب نظامی، دوره 17، ش 4: 290 ـ283.
حسینی، سیدحسن و اویسی­فردویی، قاسم (1397)، تجربة پذیرش فرزندخواندگی به‌ مثابة مسئلة اجتماعی مطالعة خانوادة جانبازان قطع ‌نخاعی، مجلة مطالعات اجتماعی ایران، ش 12(2): 27 ـ 4.
برناردز، جان (1384)، درآمدی به مطالعات خانواده، ترجمه حسین قاضیان، تهران:  نشر نی.
بودون، ریمون (۱۳۸۳)، منطق کنش اجتماعی، ترجمه عبدالحسین نیک­گهر، تهران: نشر توتیا.
پوریوسفی، حمید و شریعت­نژاد، عبدالرضا (1388)، بررسی عوامل فرهنگی ـ اجتماعی مؤثر بر آسیبهای اجتماعی در خانواده­های جانبازان متأهل ساری، مدیریت فرهنگی، س 3، ش 5 : 35 ـ 19.
چیل، دیوید (۱۳۹۴)، خانواده­ها در دنیای امروز رهیافت تطبیقی، مقایسه­ای، ترجمه محمدمهدی لبیبی؛ با مقدمه­ای از باقر ساروخانی، تهران: شرکت نشر نقد افکار، چ دوم.
رادفر، شکوفه و دیگران (1384)، بررسی سلامت روانی فرزندان 18ـ15 سال جانبازان، طب نظامی، ش 7 : 209 ـ 202.
رستگارخالد، امیر (۱۳۹۵)، زنان، دینداری و مادری، زن در توسعه و سیاست، دوره چهاردهم، ش ۱.
سروش، محمدرضا و دیگران (۱۳۸۷)، بررسی وضعیت ناتوانی جنسی و باروری در جانبازان مبتلا به آسیب نخاعی. طب جانباز، دوره ۱، ش ۱: 35 ـ 22.
سفیری، خدیجه و زارع، زهرا (1385)، احساس ناسازگاری میان نقش‏های اجتماعی و خانوادگی در زنان، نشریه مطالعات زنان، س 4، ش 2: 70 ـ 47.
صادقی، رسول و شهابی، زهرا (1398)، تعارض کار و مادری: تجربه­گذار به مادری زنان شاغل در شهر تهران، جامعه­شناسی کاربردی، س 30، ش 73.
فلیک، اووه (۱۳۸۷)، درآمدی بر تحقیق کیفی، ترجمه ‌هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
قلی­زاده، آذر و مرتضوی کهنگی، زهره­السادات (۱۳۸۴)، تأثیر معلولیت جانبازان 25 درصد به بالا بر مسائل خانواده از دیدگاه همسران آنها در شهر اصفهان، دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، ش ۲۶: 1
Volume 15, Issue 52
Fall Quarterly
November 2020
Pages 107-128
  • Receive Date: 25 April 2021
  • Accept Date: 25 April 2021
  • Publish Date: 21 November 2020