A Comparison of the Effectiveness of the Gottman Couples Therapy and Emotion-Focused Couples Therapy Approaches on Marital Adjustment in Families

Abstract

This study was conducted to compare the effectiveness of the Gottman couples therapy (GCT) and emotion-focused couples therapy (EFCT) approaches, which have shown significant effects on the improvement of marital adjustment in recent studies worldwide, on the improvement of couples’ marital adjustment. Couples’ marital adjustment is one of the most significant factors in their families’ health and happiness. The design of the present study is quasi-experimental with pretest, post-test, follow-up, and control group. Forty-eight individuals (24 couples) referring to the counseling clinics affiliated to the Ministry of Education in Tehran were selected using the convenience sampling method and then were assigned into three groups: the Gottman group (n ₌ 16, 8 couples), the emotion-focused group (n ₌ 16, 8 couples), and the control group (n ₌ 16, 8 couples). Both Gottman and emotion-focused groups received ten sessions of treatment while the control group received no treatment. The Dyadic Adjustment Scale (Spanier 1976) was used to measure marital adjustment. The obtained data were analyzed using the mixed ANOVA. The pretest-posttest results showed a greater effectiveness of the GCT than the EFCT in improving the dyadic adjustment. In addition, no significant difference was observed between the posttest and follow-up results (p > 0.05), suggesting the stability of the intervention outcome with time. Hence, based on the findings, it can be concluded that the GCT approach is an effective approach for handling marital conflicts, and it can be used as one of the therapeutic or educational methods in couples therapy programs.

Keywords

References

اصغری­گنجی، عسکری؛ نوابی­نژاد، شکوه (1393). اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر مدل روانشناختی کنترل درونی در افزایش رضایت زناشویی. فصلنامه خانواده و پژوهش. دوره 23 .ش 2: 37 ـ 50.
ثنایی، باقر؛ علاقبند، ستیلا؛ فلاحتی، شهره؛ هومن، عباس (1384). مقیاسهای سنجش خانواده و ازدواج. تهران: انتشارات بعثت.
حاتمی­ورزنه، ابوالفضل؛ اسمعیلی، معصومه؛ فرحبخش، کیومرث؛ برجعلی، احمد (1395). بررسی مقایسه­ای ازدواجهای پایدار رضایتمند و ازدواجهای در حال جدایی مطالعه کیفی. فصلنامه فرهنگی ـ تربیتی زنان و خانواده. ش 35: 7 ـ 39.
خمسه، اکرم (1384). آموزش قبل از ازدواج. تهران: انشارات دانشگاه الزهرا پژوهشکده زنان.
رازی، ساناز (1391). اثربخشی آموزش مهارتهای حل اختلاف به شیوه گاتمن بر افزایش رضایتمندی زناشویی زنان متأهل مراجعه­کننده به خانه سلامت شهرداری منطقه 5 تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد روانشناسی. دانشگاه علامه طباطبایی.
رجایی، آفرین (1394). بررسی اثربخشی زوج­درمانی به روش گاتمن بر کاهش طلاق عاطفی، بهبود روابط کلامی ـ غیرکلامی و تحریف­های شناختی بین فردی زوجهای متعارض. پایان‌نامه کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی. دانشگاه فردوسی مشهد.
رضازاده، محمدرضا (1387). رابطه مهارتهای ارتباطی و سازگاری زناشویی دردانشجویان. فصلنامه روانشناسی معاصر. ش 5: 43 ـ 50.
سعادتی، نادره؛ رستمی، مهدی؛ دربانی، سید علی (1395). مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان متمرکز بر شفقت بر عزت نفس و سازگاری پس از طلاق. فصلنامه روانشناسی خانواده. دوره سوم. ش 2: 45 ـ 58.
سلطانی، مرضیه؛ شعیری، محمدرضا؛ روشن، رسول (1391). تأثیر زوج درمانی متمرکز بر هیجان بر افزایش سازگاری زناشویی زوجین نابارور. مجله علوم رفتاری. ش 4­: 383 ـ 389.
شاهی، حسن (1379). ارتباط سازگاری زناشویی با کانون کنترل زنان. پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی. دانشگاه اصفهان.
ضیاءالحق، مریم سادات؛ حسن­آبادی، حسین؛ قنبری هاشم­آبادی، بهرامعلی؛ مدرس غروی، مرتضی­ (1391). تأثیر زوج­درمانی هیجان­مدار بر سازگاری زناشویی.­فصلنامه خانواده پژوهشی. ش 29­: 49 ـ 66.
طباطبایی، سید محمد (1393). تبیین رابطه سلامت سازمانی با اثربخشی فعالیتهای انجمن اولیا و مربیان مدارس کشور. فصلنامه خانواده و پژوهش. دوره 11. ش 2: 23 ـ 107.
عبدالهی­راد، الهام (1392).­ مقایسه اثربخشی خانواده­ درمانی ستیر با زوج­­درمانی هیجان‌محور بر مهارتهای ارتباطی و کاهش تعارض‌های زناشویی زوج­ها. پایان‌نامه کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی. دانشگاه علم و فرهنگ تهران.  
عیسی­زاده، سودابه­ (1392). اثربخشی زوج­درمانی سیستمی شناختی گاتمن بر رضایت جنسی، بخشودگی، شادکامی و طرحواره­های ناسازگار زوجها­. پایان‌نامه کارشناسی ارشد روانشناسی. دانشگاه پیام نور، مرکز پیام نور تهران.
نجفی، مریم؛ سلیمانی، علی­اکبر؛ احمدی، خدابخش؛ جاویدی، نصیرالدین؛ حسینی کامکار، الناز؛ پیرجاوید، فاطمه (1393). بررسی اثربخشی زوج­درمانی هیجان محور بر افزایش سازگاری و ارتقاء سلامت جسمانی و روانشناختی زوجها نابارور. مجله زنان و مامایی ایران. ش 133: 8 ـ 12.
نیکو­نظری، لیلا؛ کاکابرایی، کیوان (1394). تأثیر زوج­درمانی هیجان‌مدار(EFCT) در کاهش تعارضات زناشویی و بهبود الگوهای ارتباطی در مادران با کودک کم توان ذهنی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی ‌واحد کرمانشاه.
American Psychological Association. (2017). Marital Education Programs Help Keep Couples Together, Research in Action Education. [updated 2017/3/8; cited 2004 October 8]. Available from: http://www.apa.org/research/action/marital.aspx.
Babcock, J.C., Gottman, J.M., Ryan, K.D., Gottman, J.S. (2013). A component analysis of a brief psycho-educational couples' workshop: one-year follow-up results. Journal of Family Therapy, 35,252-280.
Coie, J.D., Watt, N.F., West, S.G., Hawkins, J.D., Asarnow, J.R., Markman, H.J., Ramey, S.L., Shure, M.B., Long, B. (1993). The science of prevention:   A Conceptual Framework and Some Directions for a National Research Program. American Psychological, 48(10),1013-1022.
Cooper, M.L. (2010). Toward a person situation model of sexual risk-taking behaviors: illuminating the conditional effects of traits across sexual situations and relationship contexts. Journal of personality social psychology, 98(2), 319-340.
Dandeneau, M.L. & Johnson, S.M. (2007). Facilitation intimacy: interventions and effects. Journal of Marital and Family Therapy, 27, 33-45.
Denton. H. Witten born, A.K. Golden, R.N. (2012). Augmenting antidepressant medication treatment of depressed women with emotionally focused therapy for couples: A randomized pilot study. Journal of Marital and Family Therapy, 38, 23–38. 
Gottman, J. & Gottman, J. (2017). The Natural Principles of Love. J of Family Theory & Review, 9(­1), 7–26.
Greenberg, L.S. (2008). Differential effects of emotion-focused therapy and psycho diction in facilitating forgiveness and letting good emotional injury. Journal of Counseling Psychology, 55(2), 185-196.
Greenberg, L.S., & Johnson, S.M. (1998). Emotionally focused therapy for couple. New York: Guilford press.
Greenman, P.S., & Johnson, S.M. (2012). United we stand: emotionally focused therapy for couples in the treatment of posttraumtic stress disorder. Journal of clinical psychology, 68(5), 561-569.
Greenman, P.S., & Johnson, S.M. (2013). Process research on emotionally focused therapy (EFT) for couples: Linkiny theory to practice. Journal of family process, 52(1), 46-61.
Halford, W. k., Markman, M.J., & Stanley .s. (2008). Couple’s relationship. Perv sci, 11(1), 89-100.
­­Johnson, S. (2008). Hold me tight: Seven conversations for a lifetime of love. New York: Little Brown.
Johnson, S.M. (2004). The practice of emotionally focused couple therapy: Creating connection (2th Ed.). New York: Brunner-Routledge.
Kriegelewice, Q. (2006). Problem solving strategies and marital sarisfaction. Journal of Psychiatr Pol, 40(2), 24-59.
Lavis-Sorokowski, M. (2003). Emotionally Focused Couple Therapy. M.s theses. University of Manitoba.
Marguerite, K. Zimmer-Gembeck, M. J. & Boislard, M. (2012). Identity, intimacy, status and sex dating goals as correlates of goal-consistent behavior and satisfaction in Australian youth. Journal of Adolescence, (3), 1–14.
Naaman, S., pappas, J.D., makinen, J., Zuccar, D. (2005). Treating attachment injury couples with emotional focused therapy. Journal of Psychiatry: Interpersonal & Biological Processes, 68(1), 55-77.
Randall, A.K., & Bodenrnann, G. (2009). The role of stress on close relationships and marital satisfaction. clinical psychology Review, 29, 105-115.
Shapiro, A.F., Gottman, J., & Fink, B.C. (2015). Short – term change in couples’ conflict following a transition to parenthood intervention. Couple and Family Psychology Research and Practice, 4(4), 239-251.
Spanier, G.B. (1976). Measuring dyadic adjustment: New scales for assessing the quality of marriage and similar dyads. Journal of Marriage and the Family, 38, 15-28.
Trust, Relationship-Specific Attachment, and Emotional Engagement. Journal of Marital and Family Therapy, 43(2), 213-226.
Westeros, K.­ (2002). ­Building healthy couple relationship: Do communication skills, gender, hope, and family types make a difference? Trinity western university. Canada.
Wiebe, S. A. Johnson, S.M. Burgess Moser, M. Dalgleish, T. L. Tasca, G. A. (2017). Predicting Follow-Up Outcomes in Emotionally Focused Couple Therapy: The Role of Change in
Wiebe, S.A., & Johnson, S.M. (2016). A Review of the Research in Emotionally Focused Therapy for Couples. Family Process.,VOL, X, 1-18.
Young M. A. (2005). Creating confluence: An interview with Susan Johnson and John Gottman. The Family Journal: Counseling and Therapy for Couples and Families, 13, 219–222.
Zimmerman, T.S., et.al. (1997). Solution focused couples’ therapy group: An empirical study. Journal of Family therapy, 19 (2), 125-144.
The Women and Families Cultural-Educational
Volume 13, Issue 43 - Serial Number 43
September 2020
Pages 117-132

Files

History

  • Receive Date: 13 May 2017
  • Revise Date: 29 May 2019
  • Accept Date: 19 September 2018
  • Publish Date: 23 August 2018

Share

How to cite

Statistics